چرا ترافیک؟ – سرخط نیوز

به گزارش سرخط نیوز ، روزنامه نگار به نام عباس عبدی در این روزنامه وجود دارد شهروند وی می نویسد: “تصویری که از شهر تهران و ترافیک آن طی چند روز گذشته پخش شده است ، بینندگان را غافلگیر کرده است ، به خصوص اگر آن را با تصاویر وای هشتم مقایسه کنیم و از اینکه اتفاقات فقط در یک یا دو روز گذشته رخ داده تعجب کردیم. از لحاظ تراکم و حضور مردم در خیابان ها ، آیا شهر به عقب برگشته است؟ سرانجام در همان روز ، تصاویر شلوغ ترین دنیا هستند. هور در نیویورک پخش می شد ، که در جنوب شرقی بود! چگونه می توان این رفتارها و اختلافات را سنجید و چه چیزی حل شد؟

در اینجا دو نکته در مورد مدیران و دو نکته در مورد مردم و جامعه وجود دارد. مشکل اول عدم شفافیت است. فقط سه روز در نیویورک کشته شد. ترامپ سعی کرد جسد مخوف ولیعهد را به تصویر بکشد و حتی گریه کرد. با وجود ساده بودن رئیس جمهور ایالات متحده ، او اکنون به راحتی می تواند بگوید اگر هزاران نفر در این واقعه جان خود را از دست بدهند و چیزی بیشتر ، ما موفق نخواهیم شد! آنها به سرعت در کمتر از دو هفته تعداد آزمایشات را به بیش از دو میلیون افزایش دادند و همه و عموم مردم متوجه وضعیت وخیم جراحان در ایالت نیویورک شدند. حال حتی اگر دولت بخواهد از خیابانهای خود پایین بیاید ، مردم به خواست خودشان نخواهند رسید.

مرحله دوم به ناسازگاری در اجرای سیاست فاصله اجتماعی می پردازد. فاصله اجتماعی تحت تأثیر دو جنبه است. جنبه اول حمایت و هماهنگی مردم است ، اما این جنبه به تنهایی برای تحقق آن کافی نیست. از آنجا که اکثریت قریب به اتفاق مردم از سرقت متنفر هستند و دزد را محکوم می کنند و به خود وعده نمی دهند ، این موارد برای جلوگیری از سرقت تنها شرط لازم نیست. دولت همچنین باید پلیس و دادگاه ها و سارقان را مجازات کند و سارقان را مجازات کند ، در غیر این صورت سرقت گسترده خواهد بود.

نکاتی در رابطه با مردم وجود دارد و البته همه افراد برای خروج از خانه برای ایجاد ترافیک کافی نیست. برخی از افراد از تخیل خود استفاده نمی کنند. بیماری و مرگ برای آنها بسیار دور است. هنوز اعتقاد بر این نیست که کورو ویروس نزدیک به رگ ژوگولار است ، به همین دلیل از نظر خالی آنقدر کوچک و نامرئی است. آنچه ما نمی بینیم اما وجود آن به طور علمی اثبات شده است باید جدی و خطرناک تلقی شود ، اما برخی از مردم صبر ندارند تصور کنند و به فکر انتزاع باشند.

نکته دیگر این است که احساس مسئولیت نسبت به دیگران ضعیف است. ممکن است فکر کنیم که حق داریم با کرونا سهل انگاری کنیم زیرا خودمان بیمار هستیم ، گویی نمی دانیم چگونه به اندازه کافی شنا کنیم و عاشق دریای خشن شویم و در نهایت خودمان را غرق کنیم. در مورد کرونا ویروس ، صدماتی که به زیردستان وارد شده است به ضرر دیگری است ، بنابراین وی باید مسئول انتقال ویروس به دیگری باشد. برخی از ما هنوز آموخته ایم که چگونه باید در قبال جامعه و دیگران پاسخگو باشیم. “هسته اصلی این مسئولیت را باید در سیستم آموزش و پرورش کشور یافت.”

انتهای پیام