در مقاله ای تحت عنوان” نقش شرایط آب و هوایی در اقدامات انجام شده برای کاهش COVID-19″ که در کمیته دانشجویی مرکز توسعه آموزش علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ترجمه شده می گوید: این بیماری کرونا ویروس 2019 ( COVID-19 ) که در آن به عنوان یک نتیجه سریع و گسترده ای در سراسر جهان و توانایی شرکت در بخش سیستم مراقبت های بهداشتی و برای ایجاد نیاز به مراقبت های ویژه ای برای بیماران, و همچنین شیوع گزارش شده است.
در ضمن سوال در مورد استراتژی به منظور کاهش گسترش COVID-19 مطرح می شود این است که آیا ویروس است که در آب و هوای مرطوب گرم کردن و توانایی سرایت کمتر است ؟
سجادی و همکاران که در آن نقطه آنها و غیره.). این جوامع که شامل بزرگ شیوع این بیماری شده است در واقع در مناطقی که مرطوب است و متوسط دمای هوا در مقایسه با شرکت هایی که به صورت قابل توجهی در این بیماری گسترش یافته است ، بسیاری از گروه های.
در مطالعات زیست محیطی و به مقایسه وضعیت آب و در هوا و شدت انتقال بیماری نیز همان نتایج به دست آمد.
نتایج حاصل از این مطالعات و همچنین مشاهدات مرتبط با SARS-CoV-1 برای رای دادن ثبات کمتر در دماهای بالاتر و در بعضی از نقاط مرطوبتر آن است. تعدادی از افراد این گونه تفسیر است شواهد کافی در این نقطه است که افزایش در تابستان در نیمکره شمالی, شاید برای بررسی COVID-19 می تواند کمک کند. اگر چه این نتایج با توجه به تاخیر شیوع مناطق گرمتر از رابط مدل برای مطالعه و مبادلات می تواند گیج کننده و ضروری است که نتایج به دست آمده توسط مصرف شیوع جهانی COVID-19 به دقت اعلام کرد.
تا 8 مارس سال 2020., 180 کشور و مناطق در سراسر جهان و انتقال SARS-CoV-2 گزارش شده است که در 23 مورد از آنها تنها شامل افرادی که وارد این کشور شده اند ، حداقل ده (10 کشور در همه مناطق شيوع محلی تصویب که به آنها شده است که در تمام مناطق آب و هوایی اعم از سرد و خشک و گرم و مرطوب است.
گسترش دولت های محلی در یک راه قابل توجهی در کشورهایی مانند مالزی و فیلیپین و اندونزی و تایلند است که مقصد بسیاری از پروازها از چین بوده است ، دیگر کشورهای خارج از آسیا مانند بورکینا فاسو کنگو و غیره.) در پاناما و پاراگوئه است که در دمای بالاتر از دمای 25 ° c از تاریخ اول ژانویه تا 31 مارس در سال 2020 شیوع محلی گزارش شده است.
بنابراین شیوع جهانی SARS-CoV-2 به توان مهم ترین بدان معنی است که این خاک و وضعیت آب و هوا به عنوان یک عامل تعیین کننده در انتقال این بیماری درگیر است.
اگر چه آب و هوای گرم ممکن است در بخشی به انتقال SARS-CoV-2 به توان کاهش می یابد اما آن است که یک گونه شواهدی وجود دارد که این تاثیر تا حدی است که برای جلوگیری از انتقال SARS-CoV-2 به دخالت و کمتر از آن باید باشد.
بیشتر مطالعات در مورد اثرات تغییر آب و هوا, آلودگی هوا و دیگر عوامل خارجی در انتقال از COVID-19 و تقاضا است که جابجایی اجباری مردم از مناطق با شیوع است. بالا از عوامل خطر در جمعیت و همچنین برای پایش عفونت های تنفسی را در نظر بگیرید.
در حال حاضر قانونگذار باید به منظور کاهش تماس فیزیکی در جامعه به تمرکز بر روی و ارزیابی خطر COVID-19 بر اساس اطلاعات آب و هوا را باید با احتیاط تفسیر کرد.