پارک ملی خاویار یکی از بزرگترین پارک های ملی در جنوب غربی شهر گرمسار است که یکی از مهمترین بیابانها و بیابانهای ایران است و بیش از نیم قرن از آن محافظت شده است. این منطقه یوزپلنگ آسیایی است که نزدیک به پایتخت است.
با توجه به ESA سایت حفاظت از پارک ملی و صحرا توسط دبیرکل یونسکو در سال 1975 به عنوان ذخیره گاه زیست ماهی معرفی شد و در مجامع بین المللی ثبت شده است و هم اکنون یک برنامه جامع و دقیق مدیریت دارد. ذخیره گاه Biofisher خاویار ، که بیشتر در شهر گرمسار در منطقه سامان و در مناطق تهران ، کوم و اصفهان ، از شمال به مزارع ، جنوب به ورامین و گارپمار و کوه های گوگرد ، غرب به دشت های کویر ، و جنوب به بیابان ها و دشتهای سیلاب و شرق به شرق. محدود به دشتهای سیلاب.
براساس داده های زیست محیطی ، ذخیره گاه ملی تحت حفاظت سازمان محلی از سال 1343 در پارک ملی و حفاظت از صحرای مرکزی به دو طبقه تقسیم شده است. مساحت پارک ملی 442،212 هکتار است و شامل یک ذخیره گاه زیست کره است.
ذخیره گاه بیو فیشر مرکزی کویر مجموعه ای از زیستگاه های بیابانی است که بین دریاچه نمک و دشت های کویر واقع شده است. از ویژگی های این منطقه سرد و مرتفع ، آب و هوای نیمه خشک و به طور کلی مرطوب از اوایل دسامبر تا اواخر مارس و سایر ماه های خشک است.
میانگین بارندگی در این منطقه حدود 130 میلی متر است. ذخیره گاه کویر میانی دارای تپه ها و کوه های نسبتاً کم ، کم ارتفاع است. بیشترین ارتفاع در پارک ملی سیا کوه 1865 متر ارتفاع است که در وسط پارک ملی و در شرق دریاچه نمک واقع شده و کمترین آن در ساحل Dash-Caver و در خروجی است. در ارتفاع 740 متری رودخانه وورگی.
این منطقه شامل دشتهای وسیع و ارتفاعات زیادی از جمله زیستگاههای کویری ، پله ای و کوهستانی برای توزیع حیات وحش ایران است. دامنه ها و دشت های منطقه محل زندگی پستانداران مهمی مانند یوزپلنگ ببر آسیایی ، جابر ، روباه شنی و گربه شنی است در این زمان گورخر ایرانی نیز در منطقه زندگی می کرد. سرزمین باتلاقی آلیکان برای گروهی از پرندگان مهاجر. اکنون زمان حرکت است.
ذخیره گاه بیو فیشر کویر نه تنها محل زندگی مرغ های وحشی در ایران بلکه برای قوچ ، گوسفند ، بز و بز است. 31 گونه پستاندار ، 131 گونه پرنده ، 3 خزنده و یک دوزیستان وجود دارد.
در این منطقه 205 گونه گیاه شامل 27 گونه درختی و درختچه ای ، 145 گونه چمن ، 15 گونه گندم و 26 درختچه به عنوان 44 چشمه ثابت ، 9 چاه ، پمپ هوا ، یک رودخانه و 6 گونه شناسایی شده است. کانالها
پرندگان مهم در این منطقه شامل کوهان کوهان دار ، باک ، سوسک ، تاکسیدو ، بلبل ، کبوتر وحشی ، جغد و انواع شکارچیان و پرندگان مهاجر هستند. به دلیل آب و هوای خشک و خشک ، این منطقه شامل جوامع گیاهی بیابانی ، نیمه بیابانی و پوشش گیاهی آب شور و در برخی مناطق حتی تخم مرغ شکل است. گیاهان منطقه Artemisia ، Clay Lion ، Astragalus ، Razor Wolf ، Chenjak ، Ashnan ، قیچی ، Spond ، زالزالک ، پرنده ، جاروب ، خار شتر ، Salt Grass و Scanbil و همچنین انواع علف های اطراف چشمه ها ، نیزارها است. ، مریم گلی ، زردچوبه ، جاگوار … در حال جستجو
پارک ملی صحرای مرکزی در منطقه کویری واقع شده و دارای بهار ، تابستان ، پاییز و زمستان نسبتاً معتدل است. این منطقه شامل کوه ها ، تپه ها ، دشتهای وسیع ، آتشفشان ها ، بیابان های صخره ای ، اراضی شنی و شور است که حداکثر ارتفاع آن 2000 متر ، یک کوه سیاه و حداقل 800 متر از سطح دریا است.
* امتیازات برای شرکت در پارک ملی کویر مرکزی:
– حداکثر سرعت 30 کیلومتر در ساعت و 50 کیلومتر در ساعت را رعایت کنید و هیچ وسیله نقلیه ای که از جاده های پارک خارج می شود و هیچ پارکینگ غیر ضروری در جاده های پارک وجود ندارد.
– از ایجاد آتش سوزی در پارک و آسیب رساندن به گیاهان و حیوانات و راه رفتن در جاده های تعیین شده خودداری کنید.
– فاصله مناسب از حیات وحش را حفظ کرده و هرگونه آسیب به زیستگاه و حیات وحش را به مسئولان پارک اطلاع دهید.
– حذف گونه های گیاهی ، جانوری و فسیلی و نشانگرهای تاریخ طبیعی و بدن آنها از پارک ممنوع است.
– هرگونه شستشو در منابع طبیعی آب پارک (چشمه ها و چشمه ها و غیره) را ممنوع کنید.
– رسیدگی به زباله های ناشی از گردشگری طبیعی و بیرون آوردن آنها از پارک.
– رعایت اخلاق اخلاقی و اسلامی و قوانین و مقررات محلی در پارک.
انتهای پیام
