اسراییل و اشتباه تاکتیکی – سرخط نیوز

اسراییل و اشتباه تاکتیکی - خبرآنلاین

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره المعارف .dia Britannica، محترم ترین و تحصیلکرده ترین خوانندگان آن است. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.

یک روز قبل از انتشار آن در روزنامه هارتص، فعالیت 4400 پمپ بنزین در ایران موقتاً مختل و عرضه قطع شد. علت این حادثه که مشکلات زیادی را برای مردم ایران به همراه داشته، مدتی است که در هاله ای از ابهام قرار گرفته است تا اینکه سرویس خبر پرشین و آشنا به ماجرا از احتمال حمله سایبری خبر داد. در نهایت در گفت‌وگوی تلویزیونی اخیر دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران، احتمالاً جزئیات این حمله سایبری علنی شده است. خبرگزاری فارسی اولین خبری بود که اخیراً مقاله ای را در روزنامه هارتص منتشر کرد.

تاریخچه حمله سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل در گذشته چندین حمله سایبری انجام داده است.

– بحران انرژی هسته ای بوش Stusent یک حمله بدافزار آمریکا و اسرائیل در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران، به ویژه نیروگاه برق دوره بوش است. یاهو نیوز می گوید هدف از بازی های موسوم به «المپیک» نابودی برنامه هسته ای ایران نیست، بلکه خرید زمان و تلاش های دیپلماتیک است. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا در مصاحبه با اشپیگل گفت این بدافزار که تعدادی از اسناد مربوط به اطلاعات آمریکا را فاش کرده است، با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.

– در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره ارتباطات زیرساخت در توییتر خود اسرائیل را منشأ این حملات اعلام کرد. گلمرضا جلالی، رئیس آژانس دفاعی اقیانوس آرام این کشور گفت که این حمله سایبری «در نقاط مختلف» با استفاده از ویروس جدید شیرین کاری انجام شده است.

– مؤسسه نظامی پوست. در 25 اوت 1999 انفجاری در پایگاه نظامی پرشین رخ داد. روز بعد، زوی یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– تشییع جنازه هسته ای نطنز کانال خان که توسط دولت اسرائیل اداره می شود یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در سایت هسته ای نطنز نتیجه اقدام اسرائیل و “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تأسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حملات قبلی به تأسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی صورت گرفته بود. واشنگتن پست روز دوشنبه 19 مه به نقل از مقامات دولت آمریکا که نامشان فاش نشده و مقامات “دولت خارجی” که نامشان فاش نشده گزارش داده است که حمله سایبری اخیر به بندر شهید رجایی در استان هرمزگان احتمالا در اسرائیل انجام شده است. آنها بودند.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان به این موضوعات محدود نشد.

شباهت و نکته عجیب دو اتفاق

صدها قطار به دلیل اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن در 18 جولای سال جاری تمدید و حتی لغو خواهند شد. سرویس خبر فارسی در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اطلاع رسانی فعالیت راه آهن ایران را منتشر کرد که به دلیل اختلال بین المللی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن، ناآرامی های بی سابقه ای در سراسر کشور ایجاد کرد. “قطارها به دلیل حمله سایبری” در تابلوی اعلانات قطار ظاهر شد. این پیام شامل شماره تلفن نیز می باشد.

اما در کمال تعجب، حملات سایبری هفته گذشته همان تعداد پیام را روی صفحه نمایش نشان داد.

این قیاس نکته ظریفی داشت. چهار ماه پیش، یک شرکت امنیت سایبری آمریکایی – اسرائیلی به نام چک پوینت تحقیقاتی را در مورد این حمله آغاز کرد که نشان داد شرکت راه آهن ایران توسط یک گروه هکری به نام ایندیرا یک سیستم کامپیوتری را هک کرده است. حمله اسرائیل یک گروه هکری مشکوک نیست.

پس اندکی دقت در این قیاس یک نکته مهم را توضیح می دهد. : حمله اخیر اسرائیل کار من است. بررسی کنید که این یک تصادف است. این نشان می دهد که هر دو حمله اسرائیلی است و در گذشته اسرائیل مسئولیت آن را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این حملات کار اسرائیل نیست و اسرائیل کار خودش است. هاردز اخیرا اذعان کرد که به ویژه، هر دو حمله پلت فرم خدمات عمومی را تضعیف کردند و هیچ یک از آنها انگیزه های نظامی را برانگیخت.

آیا دولت اسرائیل با مردم ایران دشمنی دارد؟

به گفته جامعه شناسان، افکار عمومی در یک موقعیت ممکن است با واکنش دشمن، در مورد یک موضوع غیرنظامی یا واکنش دشمن به مردم عادی و زندگی روزمره آنها راضی شود. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق که از این کشور جنگ زده ناامید شده بود و به موشک های کور گروه B حمله کرد، عده ای به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار انتقام داشت. اما شکی نیست که کشوری که در صدمه زدن به مردم خود پیش قدم شده است، بیش از هر زمان دیگری از آن متنفر خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که مستقیماً با امنیت و ثبات انسانی مرتبط است، هرگز در ایران، اسرائیل یا ایالات متحده آماج حملات سایبری قرار نگرفته است. البته ایران در سطح بین المللی در مورد فضای سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران گفت: ایران برنامه سایبری قوی دارد، تهدیدی برای آمریکا باشید. می توان آن را مختل کرد. «بنابراین رفتار اسرائیل نه تنها قابل پیش بینی است، بلکه تلافی جویانه است و با هدف تضعیف امنیت و آرامش مردم ایران است.

مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت‌های عمومی را نمی‌توان با مشکلات ناشی از تحریم‌های همجنس‌گرا یکسان دانست و در هر دو مورد شکایات عمومی را می‌توان ابزاری با تأثیر یکسان دانست. فشار بر سیستم برخی تحریم ها و مشکلات را به انتخاب خود یا انتخاب سیاسی خود نسبت می دهند، اما چه کسی می تواند بگوید مردم دشمن و ضد مردم هستند، نظام را در نظر نگیرید؟

مردم ایران در هشتمین سال جنگ نشان دادند که در مقابله با تهاجم به میهن و اتحاد بیشتر متحد هستند. بنابراین، تاکتیک عجیبی است که تصور کنیم امنیت عمومی نتیجه نارضایتی دشمن از نظام است. این ادعا در تضاد با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

گل آب و شبکه ملی اینترنت!

من همیشه تاکید کرده ام که وزیر سابق فناوری اطلاعات هم چنین تمایزی قائل شده و اصولاً شبکه ملی اطلاعات (شبکه مستقل ارگان ها و ارگان ها و خدمات دولتی یک شبکه مستقل است) شما به دومی دروغ گفتید. البته این نکته نیز حائز اهمیت است که حملات سایبری اخیر در کشور ما مربوط به اینترنت است. طرح حمایت از حقوق مجرمان سایبری موضوعی کلیدی در مجلس بوده و اکنون در دست بررسی نهایی است. افکار عمومی با جدیت این طرح را دنبال می کنند و اگر برخلاف گفته های مسئولین قصد تضعیف یا محدود کردن عمدی اینترنت مردم را دارد، در تهران مخالفان زیادی از جمله آقای آقاتهرانی وجود دارد. مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان آن به این افزایش اذعان داشتند.

نمادین موقت این حمله سایبری این واقعیت را تقویت می کند که ممکن است عده ای بخواهند تحت عنوان طرح شبکه ملی از اینترنت ملی استفاده کنند که یکی از فرصت ها برای موافقان ممنوعیت است. آنها علاوه بر حمله مستقیم به امنیت و ثبات عمومی، در تضعیف این ممنوعیت بی تاثیر هستند.

1717