تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشن در سنین پایین با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

بر اساس یک گزارش شفاف، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای نزدیک به 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

هنگامی که این کودکان 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکرد آنها در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “افزایش ناراحتی عاطفی” را تجربه کنند.

دکتر لیندا پاگانی، نویسنده اصلی این مقاله توضیح داد: آنها همچنین در پایان کلاس ششم با کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی مواجه هستند.

وی افزود: در حال حاضر برای نوجوانان گذار به دوره راهنمایی مرحله مهمی در رشد نوجوانی آنهاست و احساس غم و اندوه، اضطراب و در خطر بودن وضعیت تحصیلی آنها را پیچیده تر می کند.

تا آن زمان مشخص نبود قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی چه تأثیری بر کودکان دارد.

دکتر پاگانی گفت: تشخیص عوامل اولیه موثر بر سلامت آینده کودک از اهداف مهم برنامه های سلامت فردی و جامعه است. سازگاری روانشناختی و انگیزه تحصیلی از عناصر ضروری در گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.

این گروه تحقیقاتی این هفته مطالعه خود را در مجله Developmental and Behavioral Pediatrics منتشر کردند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس هنگامی که 12 ساله شدند، کودکان و معلمان پیشرفت روانی و تحصیلی و انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاسی را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هر گونه همبستگی معنی‌داری را بین مشکلات آن بخش‌ها و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره قبل از دبستان در معرض آن قرار داشتند، شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند اثرات و تعصباتی را که ممکن است بر زندگی کودکان تأثیر گذاشته باشد، از بین ببرند.

در نهایت مشخص شد که تماشای تصاویر خشن قبل از ورود به مدرسه با خطرات روانی، اجتماعی و تحصیلی در اوایل نوجوانی همراه است.

برای دختران، ارتباط با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش تعامل کلاس درس و کاهش انگیزه تحصیلی تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، تماشای محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، سرکشی و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین شاهد کاهش تعامل و تعامل با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی بودند.

دکتر پاگانی می‌گوید: کودکان قبل از دبستان، شخصیت‌های تلویزیونی و تلویزیونی را یکسان می‌دانند و آنچه را که واقعی می‌بینند، می‌دانند. آنها به ویژه در برابر تصاویر کمیک قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان ابزاری برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با صحنه های اکشن با سرعت بالا، ترشح آدرنالین و جلوه های ویژه جذاب می تواند باورها، نگرش ها و درک خشونت را در تعاملات اجتماعی تغییر دهد و یادگیری نادرست مهارت های ضروری اجتماعی، سازگاری با مدرسه را دشوار می کند.

جسیکا برنارد یکی از نویسندگان این تحقیق می‌گوید: مواجهه مکرر با دنیایی خصمانه و خشن که با موجودات عجیب و غریب نشان داده می‌شود، مانند دیدن خشونت در زندگی واقعی، می‌تواند باعث ترس و استرس شود و همچنین باعث درک این کودکان می‌شود. جامعه خطرناک و ترسناک است و این می تواند منجر به واکنشی بیش از حد معمول در موقعیت های مبهم اجتماعی شود.

وی افزود: در سال های پیش دبستانی هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه روی صفحه نمایش قرار بگیرند، احتمال اینکه این رفتار طبیعی باشد بیشتر می شود.

پاگانی بیان کرد: اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی لازم را توسعه دهند که بعداً برایشان مفید خواهد بود و در نهایت نقش اساسی در موفقیت فردی و اقتصادی آن‌ها خواهد داشت.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان