تولید داروی سرطان از گوجه‌فرنگی و سیب‌زمینی
پیشرفت‌های پزشکی و فناوری به دانشمندان کمک کرده است تا درمان‌های مؤثرتری برای سرطان ایجاد کنند. با این حال، این درمان ها همچنین می توانند به سلول های سالم آسیب برسانند و اغلب باعث ایجاد عوارض جانبی شدید در بیماران می شوند.
دانشمندان دانشگاه Adam Mickiewicz در لهستان، در جستجوی داروهای سرطانی احتمالی با عوارض جانبی کمتر، گلیکول آلکالوئیدها، مواد فعال بیولوژیکی موجود در بسیاری از سبزیجات مانند سیب زمینی و گوجه فرنگی برای اثربخشی بالقوه آنها در درمان سرطان مورد بررسی قرار گرفته اند. چه کسی می داند؟ شاید داروهای آینده را بتوان با گلیکوآلکالوئیدها فرموله کرد.
Magdalena Winkiel (Magdalena Winkiel) از محققان این تحقیق در بیانیه مطبوعاتی گفت: دانشمندان در سراسر جهان همیشه به دنبال داروهایی هستند که سلول های سرطانی را از بین ببرد، اما برای سلول های سالم بی خطر است. اما این کار حتی با پیشرفت های پزشکی و توسعه روش های درمانی مدرن آسان نیست. به همی دالیل است که می توانم بگویم. موضیدم که ویرت مجموعی مجددید هواسه و کشبه کشف مجدد پنها کے درد درد درد درد
کار بر روی پنج glycoalkaloid
این گروه تحقیقاتی بر روی پنج گلیکوآلکالوئید به نام‌های سولانین، چاکونین، سولاسونین، سولامارژین و گوجه‌فرنگی که در عصاره‌های خام خانواده Solanaceae یا بادنجانیان وجود دارد، کار کردند.
خانواده گیاهخواران شامل چندین غذای رایج است که به همراه بسیاری از مواد سمی که برای محافظت از بدن در برابر حیوانات گیاهخوار آلکالوئید تولید می کنند، مصرف می شود. با این حال، تحقیقات قبلی نشان می دهد که این سموم در صورت استفاده در دوز مناسب می توانند به دارو تبدیل شوند.
گلیکوآلکالوئیدها به عنوان مهار کننده رشد سلول های سرطانی شناخته شده و به طور بالقوه آنها را از بین می برند. بنابراین، گلیکوآلکالوئیدها پتانسیل زیادی برای درمان های آینده دارند، زیرا این مناطق هدف مهمی برای درمان بیماران سرطانی هستند.
تحقیقات انجام شده از طریق شبیه سازی کامپیوتری نشان داد که گلیکوآلکالوئیدها سمی نیستند و خطر آسیب رساندن به DNA یا ایجاد تومورهای آینده را ندارند، اگرچه خطر تأثیرگذاری بر سیستم تولید مثل را دارند.
وینکل می گوید: حتی اگر بتوانیم داروهای ضد سرطانی را که امروزه استفاده می شود جایگزین کنیم، شاید درمان ترکیبی اثربخشی این درمان ها را افزایش دهد. سوالات زیادی وجود دارد، اما بدون آگاهی دقیق از خواص گلیکولوکالوئیدها، نمی توانیم به آنها پاسخ دهیم.
هنر برجسته سولانین و چاکونین
پس از انجام مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی برای ارزیابی اینکه کدام یک از گلیکوآلکالوئیدها به اندازه کافی بی خطر هستند و به اندازه کافی امیدوارکننده برای آزمایش روی انسان هستند، گروه تحقیقاتی سولانین و چاکونین را که گلیکوآلکالوئیدهای موجود در سیب زمینی هستند، برجسته کردند. البته مقدار آنها در سیب زمینی بسته به نوع و همچنین دما و شرایط نوری که در معرض آن قرار می گیرد متفاوت است.
سولانین از متاستاز جلوگیری می کند و همچنین از تبدیل ترکیبات سرطان زا به مواد سرطان زا در بدن جلوگیری می کند. علاوه بر این، تحقیقات روی نوع خاصی از سلول های سرطانی نشان داد که سولانین می تواند سلول های سرطانی را در صورت استفاده در دوزهای درمانی از بین ببرد.
محققان می گویند چاکونین همچنین پتانسیل استفاده برای درمان سپسیس را دارد زیرا اثرات ضد التهابی دارد.
سولامارژین همچنین از تولید مثل سلول های سرطانی در کبد جلوگیری می کند و سلول های سرطانی اولیه را هدف قرار می دهد که انتظار می رود نقش مهمی در مقاومت دارویی در سرطان ایفا کنند. بنابراین، می تواند به عنوان یک درمان کامل حیاتی باشد.
همچنین تصور می‌شود که سولاسونین که در گیاهان مختلف خانواده بادمجان وجود دارد، سلول‌های سرطانی را به همان روش هدف قرار می‌دهد. حتی گوجه فرنگی نیز این پتانسیل را دارد که در آینده در پزشکی مورد استفاده قرار گیرد، زیرا گوجه فرنگی به بدن کمک می کند تا چرخه سلولی را تنظیم کند و سلول های سرطانی را از بین ببرد.
این گروه تحقیقاتی خاطرنشان کرد که تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه چگونه این پتانسیل آزمایشگاهی می تواند به بهترین وجه به پزشکی در دنیای واقعی منتقل شود، مورد نیاز است.
نتایج این مطالعه در مجله Frontiers in Pharmacology منتشر شد.
227227