در این رابطه، “Carbon nano-onions/CNOs” از این قاعده مستثنی نیستند. این مواد که برای اولین بار در سال 1980 معرفی شدند، نانوساختارهایی متشکل از پوسته های متحدالمرکز فولرن ها هستند که خواص جذابی مانند مساحت سطح بالا و هدایت حرارتی و الکتریکی بالا را از خود نشان می دهند.
در همین حال، روش‌های مرسوم برای تولید نانوذرات مبتنی بر کربن دارای جنبه‌های منفی جدی است، اما اکنون در تحقیق جدیدی که در نشریه «شیمی سبز» منتشر شده است، گروهی از دانشمندان مؤسسه فناوری ناگویا، ژاپن، راهی ساده دارند. آنها نانولوله های کربنی با کیفیت بالا و مناسب برای تبدیل ضایعات ماهی ساخته اند.
در این روش ضایعات ماهی با پیرولیز مایکروویو با تغییرات شیمیایی سنتز شده و در عرض چند ثانیه به نانولوله های کربنی تبدیل می شوند.
این روش مصنوعی با محیط زیست نیز سازگار است و روشی ساده برای تبدیل فضولات ماهی به مواد مفید ارائه می دهد. این گروه تحقیقاتی معتقد است که این کار به آنها کمک می کند تا به چندین هدف توسعه پایدار سازمان ملل دست یابند.
علاوه بر این، اگر از این نانولوله های کربنی در نسل بعدی لامپ های LED و نمایشگرهای QLED استفاده شود، این امر به کاهش هزینه تولید آنها کمک می کند.
46
-
-
-
-
-
-
