این کهکشان که «NGC 4303» نام دارد و اغلب با نام «مسیه 61» (مسیه 61) شناخته می شود، یک کهکشان مارپیچی است و در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین در «خوشه سنبله» قرار دارد. NGC 4303 یکی از بزرگترین کهکشان های راه شیری است که مجموعه ای قابل توجه از کهکشان های همسایه را شامل می شود.
رصدخانه دوگی عروبا داد داد داد داد داد داد داد: این خوب است، تعداد زیادی از ستارگان در حال تولد هستند و توسط متخصصان ستاره به عنوان آزمایشگاهی برای درک بهتر پدیده های شگفت انگیز در شکل گیری ستاره ها استفاده می شود.
“NGC 4393” نمونه ای از کهکشان ستاره ای شکل است که در آن تعداد زیادی ستاره تشکیل شده است. رصدخانه دخوری عروبا در بیاینهای گفت که می گفت که.
در عن باینة این باینها آست: ستارگان با کرپاشی ابرهای از کاز شکل میگرن. تابش ستاره های پرانرژی تازه متولد شده اند و گاز باقی مانده را گرم و یونیزه می کنند.
این تصویر که در شیلی با استفاده از یک تلسکوپ بسیار بزرگ گرفته شده است، ابرها را در حال چرخش نشان می دهد و از پلاسمای یونیزه شده تشکیل شده است که ساختاری شبیه به یک «مارپیچ طلا» ایجاد کرده است. بر اساس بیانیه رصدخانه جنوب اروپا، ابرهای در حال چرخش مانند خرده نان عمل می کنند که مسیر طی شده توسط ستاره های در حال طلوع را نشان می دهد.
ستاره شناسان از “طیف سنج MUSE” (MUSE) استفاده کردند که روی تلسکوپ بسیار بزرگی برای رصد NGC 4303 در طول موج های مختلف نصب شده بود. ترکیب مشاهدات آنها منجر به کشف یک دایره طلایی طلایی شد که ابرهای گازی را به رنگ های آبی، سبز و قرمز نشان می داد و به ترتیب ابرها اکسیژن، هیدروژن و گوگرد یونیزه شده را نشان می دادند.
این مشاهدات جدید به عنوان بخشی از پروژه ای به نام “PHANGS” انجام شد که به دنبال شناسایی کهکشان های نزدیک در تمام طول موج های الکترومغناطیسی است.
46
