اکثرگونههای سرطان سینه به رشد و گسترش در هورمونهایی نظیر استروژن و پروژسترون بستگی دارند. بنابراین، هدف قرار دادن این گیرندههای هورمونی، مسیری است که اغلب موفق به درمان این بیماری میشود.
مطالعات اخیر نشان داده اند که سلولهای بنیادی سرطانی به عنوان یک هدف بالقوه در درمان سرطان سینه سه گانه منفی هستند. در حال حاضر، محققان راهی برای تضعیف این سلولها پیدا کرده اند و میتوانند تومور را به درمان بیشتر آسیب پذیر کنند.
محققان اخیرا دریافتند که متفورمین، داروی دیابت، متابولیسم سلولهای بنیادی سرطانی را تغییر میدهد و آنها را با فرم جدید درمان مواجه میکند. به طور معمول، سلولهای بنیادی سرطان سینه به تولید اکسیژن و قند (گلوکز) بستگی دارند تا انرژی لازم برای زنده ماندن و رشد داشته باشند.
با این حال، تحت شرایط محیطی دشوار، این سلولها میتوانند متابولیسم خود را تطبیق دهند تا به گلوکز بیشتری نسبت به اکسیژن متکی باشند.
سلولهای بنیادی سرطانی مثل همه سلولها میتوانند از طریق روند گلیکولیز، گلوکز را به شکافهای کوچکتر انرژی تبدیل کنند.
اگر دوز کم متفورمین برای کشت سلولهای بنیادی سرطان سینه برای مدت طولانی بیش از ۸ هفته استفاده شود، سلولهای سرطان سینه را مجبورمی کند تا اعتیاد گلوکز ایجاد کنند، سلولهایی که بیش از حد وابسته به گلوکز هستند.
تغییر متابولیسم سلولهای سرطانی به این ترتیب آنها را به درمان با داروهای مهار کننده آسیب پذیرتر میکند.
به طور کلی، با استفاده از متفورمین به سلولهای سرطانی و سپس “خاموش کردن” ژنهای CtBP با استفاده از مهار کنندههای CtBP رشد سلولهای بنیادی سرطانی ۷۶٪ کاهش مییابد.