لاکتات کلسیم
لاکتات کلسیم با توجه به مقدار کمتر کلسیم عنصری که دارد (حدود 13 درصد)، گزینه ای است که خیلی مورداستفاده قرار نمی گیرد جهت اطلاعات بیشتر از بن فیت کلیک کنید.
از طرف دیگر، لاکتات کلسیم را می توان با معده خالی مصرف کرد. لاکتات کلسیم در ترکیب برخی از آنتی اسیدهای بدون نسخه نیز یافت می شود.
گلوکونات کلسیم
گلوکونات کلسیم هم مانند لاکتات کلسیم میزان کلسیم عنصری کمی (حدود 9 درصد) دارد. به همین دلیل کمتر به عنوان مکمل غذایی کاربرد دارد.
کلسیم گلوکونات معمولاً در مواقع اورژانسی مورداستفاده قرار می گیرد. مثلاً برای درمان هیپوکلسمی (کمبود کلسیم)، هیپرکالمی (پتاسیم بالا) یا مصرف بیش ازحد نمک اپسوم به صورت داخل وریدی تزریق می شود. بااین حال، برای درمان موارد شدید هیپوکلسمی ممکن است کلرید کلسیم بیشتر از گلوکونات کلسیم پاسخ دهد. از عوارض جانبی رایج گلوکونات کلسیم می توان به یبوست و ناراحتی معده اشاره کرد.
چه کسانی باید مکمل کلسیم مصرف کنند؟
حتی اگر رژیم غذایی سالم و متعادلی داشته باشید بازهم ممکن است نتوانید کلسیم کافی دریافت کنید. اگر شرایطی که در ادامه بیان می کنیم را داشته باشید شاید به مصرف مکمل نیاز پیدا کنید:
-
- رژیم غذایی گیاهخواری داشته باشید
- به لاکتوز حساسیت داشته باشید و نتوانید لبنیات کافی مصرف کنید
- مقادیر زیادی پروتئین یا سدیم مصرف کنید و بدن شما کلسیم بیشتری دفع کند
- تحت درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدها (کورتون) باشید
- به برخی بیماری های روده یا بیماری های گوارشی که توانایی شما را در جذب کلسیم کاهش می دهند مبتلا باشید. (مانند بیماری التهابی روده یا بیماری سلیاک)
در این شرایط، مکمل های کلسیم می توانند به شما برای تامین کلسیم موردنیاز بدن کمک کنند. البته قبل از مصرف بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا سطح کلسیم خون شما را از طریق آزمایش بررسی کند. شاید باوجود شرایط گفته شده نیازی به مصرف مکمل نداشته باشید.
چه عواملی بر جذب کلسیم تاثیرگذار است؟
انواع ترکیب های مکمل های کلسیم و بهترین نوع آن را هم که مصرف کنید باید بدانید چگونه بهتر جذب می شوند. برخی از عوامل می توانند جذب کلسیم را افزایش دهند یا آن را مختل کنند. این عوامل شامل سن و مصرف مواد غذایی حاوی اگزالات هستند. جذب کلسیم در نوزادان تا شش برابر بیشتر از بزرگ سالان است. مصرف مواد غذایی حاوی اگزالات بالا ازجمله اسفناج، سیب زمینی شیرین، ریواس و لوبیا هم مانع از جذب کلسیم می شود.
و ویتامین D برای جذب کلسیم ضروری هستند. به روده ها در جذب کلسیم کمک می کند، اما در ابتدا منیزیم باید این ویتامین را فعال کند. استفاده از منیزیم و ویتامین D جذب کلسیم را 2 تا 4 برابر افزایش می دهد. چون بسیاری از مردم کمبود ویتامین D دارند، به همین دلیل معمولاً بسیاری از مکمل های کلسیم با ویتامین D.6 غنی می شوند.
، یکی از داروهای تقویتی حاوی مقادیر زیادی کلسیم، ویتامین د، زینک و منیزیم بوده که می تواند به سلامت موها، ناخن ها و استخوان ها کمک کند.
به طورکلی، کلسیم ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشد. اگر داروهای دیگری مصرف می کنید حداقل یک تا دو ساعت بین مصرف آن ها و کلسیم فاصله بیندازید. کلسیم می تواند اثربخشی داروهای دیگر را کاهش دهد. کلسیم در دوزهای 500 میلی گرمی بهتر جذب می شود. در صورت نیاز به مقدار بیشتر باید دوز روزانه را تقسیم کنید و مثلاً یکی را صبح و یکی دیگر را عصر میل کنید.
درمجموع، کربنات کلسیم و سیترات کلسیم انتخاب های بهتری به عنوان مکمل کلسیم هستند، زیرا کلسیم عنصری بیشتری در خود دارند و نسبتاً ارزان هستند. البته این موضوع بدان معنا نیست که انواع دیگر ترکیبات کلسیم را نمی توان استفاده کرد.
بر اساس یک بررسی در سال 2014 از مطالعات در BoneKEy Reports، تفاوت در میزان جذب کلسیم در انواع مختلف مکمل های کلسیم خیلی زیاد نیست و در هنگام انتخاب مکمل معمولاً موردتوجه قرار نمی گیرد؛ یعنی این ترکیبات در مقدار جذب کلسیم به بدن تفاوت چندانی باهم ندارند.
ازجمله مکمل های غذایی است که سرشار از کلسیم بوده و می تواند در طول روز، کلسیم مورد نیاز بدن را تامین کند. معمولاً افراد سالمند جامعه، 1000 تا 1200 ملی گرم کلسیم در طول روز نیاز دارند که باید به بدنشان برسد.
درنهایت باید مکمل کلسیم را طوری انتخاب کنید که برای شما قابل تحمل تر باشد، روش استفاده آسان تری داشته باشد و مقرون به صرفه تر باشد. البته طعم هم در انتخاب مکمل تاثیرگذار است. بعضی مکمل ها در طعم های مختلف تولید می شوند و به همین دلیل خوردن آن ها دل پذیرتر خواهد بود.
کلسیم برای داشتن استخوان هایی سالم و قوی موردنیاز است. به این دلیل تجویز می شوند تا کمبود این ماده معدنی در بدن را جبران کنند، چون میزان کلسیم دریافتی از مواد غذایی جوابگوی نیاز روزانه بدن انسان نیست. انواع مختلفی از کلسیم در بازار موجود است که شما باید با توجه ببعد از دوران حساس بارداری، دوران زایمان و شیردهی حائز اهمیت است.در دوران شیردهی تغذیه مادر و کودک و دریافت مواد مغذی برای هر دوی آنها مورد توجه می گیرد.
از جمله این مواد مغذی “کلسیم” است که باید یا بصورت مواد غذایی و یا مکمل یاری دریافت شود.
برای شناخت از اهمیت و ضرورت کلسیم و مکمل های کلسیم در دوران شیردهی و همینطور میزان و نحوه مصرف آن، به نکاتی که در این مطلب پرداخته شده توجه کنید.
پیش از این بطور مفصل در مورد نیز صحبت شده بود.
و سعی شده تا در این مطلب به سوالات زیر پاسخ بدهیم ؛
- چرا مادران شیرده به کلسیم نیاز دارند؟
- روش صحیح مصرف قرص کلسیم در دوران شیردهی چیست؟
اهمیت و ضرورت کلسیم در شیردهی
مراقبت از استخوانهای شما در طول زندگی از جمله قبل ، حین و بعد از بارداری و شیردهی بسیار مهم است. یک رژیم متعادل با کلسیم کافی، ورزش منظم و یک سبک زندگی سالم برای مادران و نوزادان آنها مناسب است.
اگرچه این ماده معدنی در طول زندگی شما مهم است، اما نیاز بدن شما برای کلسیم در دوران بارداری و شیردهی بیشتر است زیرا هم شما و هم کودک شما به آن احتیاج دارید. آکادمی ملی علوم () توصیه می کند که زنانی که در دوران بارداری یا شیردهی هستند، روزانه 1000 میلی گرم کلسیم مصرف کنند. برای نوجوانان باردار، میزان مصرف توصیه شده حتی بیشتر است؛ 1300 میلی گرم کلسیم در روز.
نکته مهمی که مادران شیرده باید به آن توجه کنند این است که از دست دادن میزان کلسیم در طی دوران شیردهی چهار برابر بیشتر از دوران بارداری است؛ و این بدین معنی است که از تراکم معدنی استخوان مادران شیرده از دست می رود که می تواند با مصرف درست کلسیم درمان شود. مصرف کلسیم در خانم های شیرده فوایدی مانند کاهش ، کاهش چربی بدن و تقویت استخوان ها را به به دنبال دارد.
زنان باید در هنگام شیردهی را ادامه دهند. تحقیقات نشان می دهد ممکن است زنان هنگام شیردهی 3 تا 5 درصد از توده استخوانی خود را از دست دهند زیرا آنها به طور متوسط روزانه 200 تا 250 میلی گرم کلسیم خود را به نوزادان خود انتقال می دهند، و به میزان 400 میلی گرم در روز. باید مراقب باشید که غذاهایی را با کلسیم بالا بخورید و مکمل ها را طبق توصیه ی پزشک استفاده کنید، باید توده استخوانی از دست رفته را طی 6 ماه بعد از قطع شیردهی دوباره بازیابی کنید. اما مشخص نیست که آیا توده استخوانی از دست رفته بطور کامل ترمیم می شود یا خیر!
میزان و نحوه مصرف کلسیم در دوران شیردهی
نگرانی عمده ای مبنی بر این که زنانی که میزان کلسیم مصرفی خود را افزایش نمی دهند، وجود داردکه می توانند با با اسکلتی و انتقال کلسیم به نوزادان، سلامت استخوان خود را به خطر بیاندازند.
منابع غنی کلسیم
عبارتند از:
- محصولات لبنی کم چرب مانند شیر، ماست، پنیر و بستنی. (زیرا چربی مانع جذب کلسیم می گردد)
- سبزیجات سبز تیره، مانند کلم بروکلی، سبزیجات یکلارد .
- کنسرو ماهی ساردین و قزل آلا با استخوان.
- توفو ، بادام و ذرت.
- غذاهای غنی شده با کلسیم ، مانند آب پرتقال ، غلات و نان.
علاوه بر این، پزشک شما احتمالاً یک و شیردهی را برای مصرف تجویز می کند تا از دریافت مقدار کافی از این ماده معدنی مهم اطمینان پیدا کند.
با توجه به اینکه زنان فقط حدود یک سوم کلسیم مصرفی خود را جذب می کنند، مقدار از دست رفته در شیر مادر بیانگر میزان نیاز روزانه رای برای بسیاری از زنان نشان می دهد و مبنایی برای توصیه به مادران شیرده است که میزان کلسیم خود را به میزان 400 تا 800 میلی گرم در روز افزایش دهند.
مطالعات نشان داده است که زنانی که سطح کلسیم استخوان خود را در حین شیردهی بالا نگاه میدارند یعنی خود را افزایش می دهند، در مقایسه با کسانی که این میزان کلسیم را ندارند، میزان پایین تری از شکستگی لگن و را بعداً در زندگی دچار می شوند. این تجدید توده استخوان ثابت می کند که برای حفظ توده استخوانی و فعالیت زیاد در استخوان ها ضروری است. بنابراین، در دوران شیردهی برای زنانی که نیاز روزانه کلسیم را در آن دوره برآورده نمی کنند ضروری است.