هزینه‌های صندوق سرمایه گذاری فارکس چگونه تعیین می‌شوند؟
صندوق های سرمایه‌گذاری مانند صندوق سرمایه گذاری فارکس اسپازیو ؛ با درآمد ثابت یکی از مهم‌ترین سازوکارهای سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی هستند. این صندوق‌ها شرایط سرمایه‌گذاری را از نظر برای سرمایه‌گذاران مختلف به‌ویژه برای افراد مبتدی مساعدتر می‌کنند. در واقع می‌توان گفت که این نوع صندوق‌ها به نوعی یک صندوق سرمایه گذاری بدون ریسک هستند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با ایفای نقش واسطه مالی، سرمایه‌گذاری افراد غیرحرفه‌ای را از حالت مستقیم به غیرمستقیم تبدیل کرده و در این رهگذر مزایای متعددی را هم برای بازار سرمایه و هم برای سرمایه‌گذار فراهم می‌کنند.
سازوکار صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت
صندوق‌های مذکور از یک‌سو با ارائه راهکار مناسب برای رشد کمی، کیفی و کمک به توسعه پایدار بازار سرمایه و تشویق سرمایه‌گذاری غیرمستقیم، ورود افراد غیرحرفه‌ای را به بازار بدهی تسهیل می‌کند و از سوی دیگر این امکان را پدید می‌آورند که از طریق تشکیل سبد متنوعی از دارایی‌ها که هر کدام دارای ویژگی‌های خاص خود هستند، ضمن کسب بازدهی مناسب، ریسک را نیز کاهش دهند. در ادامه با ساز و کار با درآمد ثابت آشنا می‌شوید.
ریسک و بازده صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت
صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت حداقل بازده مورد انتظار را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند. افرادی که واحدهای این صندوق ها را خریداری می‌کنند، در واقع سرمایه‌گذارانی کم ریسک هستند. این افراد انتظار دارند سودی معقول با حداقل ریسک ممکن را به دست آورند. به همین علت مدیران این صندوق های سرمایه‌گذاری، منابع مالی حاصل از فروش واحدهای این صندوق ها را عمدتاً به خرید اوراق بهادار بدون ریسک یا کم ریسک مثل ، اوراق اجاره، اوراق خزانه و… اختصاص میدهند تا بتوانند سود مورد نظر را برای سرمایه‌گذاران محقق کنند.
صندوق های با درآمد ثابت معمولا در چه اوراقی سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
با توجه به اینکه مدیران صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت، اغلب در اوراق مشارکت و اوراق اجاره سرمایه‌گذاری کرده‌اند، درصورتی‌که در امیدنامه این صندوق ها، تقسیم سود اوراق اجاره و مشارکت درج شده باشد، می‌توانند در طول سال هم به‌طور مستمر سودهای نقدی دریافتی را بین واحدهای صندوق تقسیم کنند و اگر در امیدنامه، تقسیم سودها به سرمایه‌گذاران ذکر نشده باشد، سودهای دریافتی از اوراق مشارکت و اجاره به ارزش دارایی صندوق افزوده خواهد شد و سرمایه‌گذاران در این نوع صندوق های با درآمد ثابت از رشد بیشتر ارزش دارایی‌هایشان () منتفع می‌شوند.
براساس آمار منتهی به دی ۱۴۰۰ تعداد صندوق های با درآمد ثابت حدود ۹۸ صندوق و ارزش روز دارایی‌های آن‌ها برابر با ۳۸۷ هزار میلیارد تومان است.
سیاست تخصیص دارایی‌ها در این صندوق ها
| شرح | دارایی سهام | دارایی اوراق با درآمد ثابت |
| صندوق های با درآمد ثابت | حداقل ۱۵ درصد و حداکثر ۲۵ درصد | حداقل ۷۵ درصد و حداکثر ۸۵ درصد |
صندوق های درآمد ثابت مفید
صندوق آوند
صندوق آوند یک صندوق با درآمد ثابت نوع دوم است. مهم‌ترین تفاوت صندوق با درآمد ثابت و صندوق با درآمد ثابت نوع دوم در ترکیب دارایی آن‌هاست. در صندوق‌های با درآمد ثابت نوع دوم باید حداقل ۹۰٪ از دارایی‌های خود را به اوراق با درآمد ثابت، گواهی سپرده بانکی و سپرده بانکی، حداکثر ۵٪ را به سهام، حق تقدم سهام و قرارداد اختیار معامله سهام و حداکثر ۵٪ را به واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق‌های سرمایه‌گذاری تخصیص دهند.
واحدهای صندوق آوند از طریق سامانه‌های معاملاتی آنلاین مانند ایزی‌تریدر، قابل خرید و فروش است.
صندوق حامی
صندوق نامی
صندوق سرمایه گذاری نامی مفید که به اختصار به آن «صندوق نامی» گفته می‌شود، در کنار صندوق حامی یکی دیگر از صندوق‌های با درآمد ثابت و بدون ریسک کارگزاری مفید است. صندوق نامی مبتنی بر صدور و ابطال بوده و شما می‌توانید خرید و فروش واحدهای آن را از طریق سایت این صندوق انجام دهید. صندوق نامی بیشتر سرمایه تحت مدیریت خود را در اوراق بهادار کم‌ریسک مانند صکوک و اوراق خزانه سرمایه‌گذاری می‌کند.
نکته: در صورتی‌که در خصوص ریسک سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها نیاز به راهنمایی دارید، می‌توانید از مطلب «» استفاده کنید.
سوالات متداول
صندوق درآمد ثابت چیست؟
صندوق های درآمد ثابت با ارائه راهکار مناسب ورود افراد غیرحرفه‌ای را به بازار سرمایه را تسهیل می‌کند. از سوی دیگر این امکان را پدید می‌آورند که ضمن کسب بازدهی مناسب، ریسک سرمایه‌گذاری را نیز کاهش دهند.
ریسک و بازده صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت چقدر است؟
صندوق های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت حداقل بازده مورد انتظار را نصیب سرمایه‌گذاران خود می‌کنند. افرادی که واحدهای این صندوق ها را خریداری می‌کنند، در واقع سرمایه‌گذارانی کم ریسک هستند. این افراد انتظار دارند سودی معقول با حداقل ریسک ممکن را به دست آورند.
آیا صندوق‌های درآمد ثابت علاوه بر اوراق با درآمد ثابت، امکان سرمایه‌گذاری در سهام را نیز دارند؟
بله این صندوق‌ها می‌توانند حداقل ۱۵ درصد و حداکثر ۲۵ درصد در سهام سرمایه‌گذاری کنند.
صندوق‌های گزینه مناسبی به جهت سرمایه گذاری افراد ریسک‌گریزتر و یا افرادی است که اطلاعات و زمان کافی برای مدیریت خود در بازار سهام ندارند. زیرا این صندوق‌ها، تحت نظارت سازمان و با مدیریت افراد متخصص فعالیت می‌کنند. وجوهی که در اختیار این صندوق‌ها قرار می‌گیرد، در سبد متنوعی از سهام و سایر اوراق بهادار، سرمایه گذاری می‌شود. به همین دلیل بازده مناسبی را نصیب سرمایه گذار می‌کند و ریسک سرمایه گذار را تا حدودی کاهش می‌دهد و در عوض کارمزد صندوق های سرمایه گذاری سودی است که صندوق در قبال این کار از مشتریان خود می گیرد. کارگزاران رسمی که مؤسس هستند، در ازای سرمایه گذاران، مبلغی را به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند. به این ترتیب که:
- صندوق‌های سهام، در سال به میزان دو درصد از مبلغ سرمایه گذاری را به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند.
- صندوق‌های سرمایه گذاری در اوراق با درآمد ثابت سالیانه، معادل ۰۹/۰ درصد از مبلغ سرمایه گذاری را به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند.
سؤالی که ممکن است مطرح شود این است که چرا صندوق‌های سرمایه گذاری مبلغی را به عنوان کارمزد از سرمایه گذار دریافت می‌کنند؟ این صندوق ها در ازای ارایه خدمات به سرمایه گذاران و مدیریت دارایی آن‌ها متحمل هزینه می‌شوند که جزییات کامل هزینه‌های آن ها در اساسنامه و امیدنامه صندوق ذکر می‌شود و این اطلاعات بر روی سایت قابل دسترسی است. به طور کلی می‌توان بیان کرد که هزینه‌های صندوق سرمایه گذاری به سه بخش زیر تقسیم می‌شود:
- هزینه‌های پرداختی به ارکان صندوق
- هزینه‌های پرداختی به سازمان بورس
- هزینه‌های صندوق سرمایه گذاری که از محل دارایی‌های صندوق پرداخت می‌شوند
هزینه‌های پرداختی به ارکان صندوق، از محل دارایی صندوق پرداخت می‌شود و بین تمام سرمایه گذاران صندوق سرشکن می‌شود. برای اطلاع از مقدار دقیق هر کدام از این هزینه‌ها می‌توان به بخش امیدنامه صندوق مراجعه کرد.
مهم‌ترین هزینه‌های این بخش شامل موارد زیر است:
- هزینه‌های تأسیس
- هزینه‌های برگزاری مجامع صندوق
- کارمزد مدیر
- کارمزد متولی
- کارمزد ضامن نقدشوندگی
- حق‌الزحمه حسابرس
- حق‌الزحمه و کارمزد تصفیه صندوق
- حق پذیرش و عضویت در کانون‌ها
- هزینه دسترسی به نرم‌افزار، تارنما و خدمات پشتیبانی آن‌ها
هزینه های تأسیس
بسته به ماهیت صندوق حداکثر بین ۲ تا ۵ میلیون بابت هزینه‌های تأسیس صندوق در نظر گرفته می‌شود.
هزینه‌های برگزاری مجامع صندوق:
این هزینه که بابت برگزاری مجمع صندوق در طول یک سال مالی دریافت می‌شود رقمی بین ۵۰۰ هزار تومان ۵ میلیون تومان است. سالانه درصدی از ارزش روزانه سهام و سهام، به علاوه درصدی از اوراق با درآمد ثابت و درصدی از سود حاصل از گواهی سپرده بانکی که تحت تملک صندوق هستند، به مدیر صندوق پرداخت می‌شود. این نوع از هزینه به صورت درصدی از متوسط ارزش خالص دارایی‌های صندوق محاسبه می‌شود.
اگر صندوق سرمایه گذاری، ضامن نقدشوندگی داشته باشد، در سال رقمی معادل ۵/۲ درصد از ارزش روزانه سهام و حق تقدم تحت تملک صندوق، پرداخت می‌شود. حسابرس هم یکی از ارکان صندوق است که سالانه مبلغ ثابتی را شبیه به حقوق دریافت می‌کند. مثلأ این هزینه در صندوق سرمایه گذاری مشترک پیشتاز مبلغ ثابت ۱۰ میلیون تومان است.
حق‌الزحمه و کارمزد تصفیه صندوق:
این هزینه، به صورت درصدی از ارزش خالص دارایی‌های صندوق در آغاز دوره اول تصفیه، محاسبه و پرداخت می‌شود.
حق پذیرش و عضویت در کانون‌ها:
هر صندوق موظف است در یک سری کانون‌ها عضو شود که هزینه عضویت در این کانون‌ها از محل دارایی‌ها پرداخت می‌شود. البته مشروط بر اینکه عضویت در این کانون‌ها طبق قانون اجباری باشد یا به تصویب مجمع صندوق برسد.
هزینه دسترسی به نرم‌افزار، تارنما و خدمات پشتیبانی آن‌ها:
هزینه دسترسی به نرم‌افزار صندوق، نصب و راه‌اندازی تارنمای آن و هزینه‌های پشتیبانی، سالانه و با ارایه مدارک مثبت و با تصویب نرخ مربوطه توسط مجمع صندوق پرداخت می‌شود.
هزینه های صندوق سرمایه گذاری که باید توسط سرمایه گذار پرداخت شود
هزینه‌های پرداختی به سازمان بورس، به صورت مستقیم از خود سرمایه گذار دریافت می‌شود. این هزینه‌ها، به دو بخش زیر تقسیم می‌شوند:
- کارمزد صدور
- کارمزد ابطال
- کارمزد صدور:
این بخش از هزینه، برای همه صندوق‌ها به طور تقریبی یکسان است. به این ترتیب که برای صدور هر گواهی سرمایه گذاری مبلغ ۲ هزار تومان از سرمایه گذار دریافت می‌شود. این کارمزد شامل دو بخش ثابت و متغیر است. بخش ثابت، همان مبلغ ۲ هزار تومان را پوشش می‌دهد و بخش متغیر با توجه به تاریخ ابطال، درصدی از قیمت ابطال خواهد بود. برای مثال، اگر تاریخ ابطال ۷ روز یا کم‌تر با تاریخ صدور فاصله داشته باشد، ۵ درصد از قیمت ابطال به کارمزد ابطال افزوده می‌شود.