آلودگی هوا موجب افزایش خطر لخته شدن خون/ تحقیق جدید شواهد نگران کننده ای ارائه می دهد

یافته های یک بررسی جدید بر اساس تجزیه و تحلیل ۱۷ ساله داده های شش شهر بزرگ آمریکا نشان می دهد که ساکنانی که در معرض میزان بالاتر آلودگی هوا هستند با احتمال بسیار بیشتری ممکن است دچار ترومبوآمبولیسم وریدی (VTE) شوند.

دو نوع VTE وجود دارد – یکی «ترومبوز ورید عمقی» زمانی که لخته در ورید عمقی ران یا بازو تشکیل می شود و «آمبولی ریوی» زمانی که لخته از جای خود کنده می شود و به شریان های ریوی وارد می شود. هر دو عارضه می توانند تهدید کننده زندگی باشند.

پژوهشگران نزدیک به ۶۷۰۰ بزرگسال را که در یکی از شش شهر بزرگ آمریکا یا در نزدیکی آن زندگی می کردند بررسی کردند و سلامت و کیفیت هوای آن ها را زیر نظر گرفتند. پس از ۱۷ سال حدود ۲۵۰ نفر از آن ها به علت دچار شدن به عارضه ترومبوآمبولیسم وریدی در بیمارستان بستری شدند.

یافته های این بررسی نشان داد که افرادی که در مناطقی با بیشترین میزان قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای بیرونی زندگی می کنند با شدیدترین خطر ابتلا به ترومبوآمبولیسم وریدی (VTE) روبرو شده اند.

شرکت کنندگانی که در معرض ذرات ریز آلاینده قرار داشتند – که مثلا در نتیجه استفاده از سوخت های فسیلی در نیروگاه ها و در آتش سوزی ها آزاد می شوند – ۳۹ درصد بیشتر در معرض لخته شدن خون بودند.

کسانی که به طور مزمن در معرض اکسید نیتریک و دی اکسید نیتروژن – اغلب ناشی از دود خروجی وسایل نقلیه – قرار داشتند با احتمال ۱۲۱٪ تا ۱۷۴٪ بیشتر در معرض عارضه لخته های خونی خطرناک بودند.

این پژوهشگران می گویند این یافته ها به شواهد قبلی درباره اثرات نامطلوب قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا بر سلامت افزوده می شوند.

به گفته این پژوهشگران با توجه به فراگیر بودن آلودگی هوا حتی یک همراهی در حد متوسط میان آن و پیامد های بهداشتی می تواند به افزایش بزرگی در شمار این پیامد ها بینجامد. این پژوهشگران می افزایند آنچه در این یافته ها بسیار قابل توجه است این است که شایع بودن این آلاینده در هوای تنفسی ما است و در نتیجه ما بدون اینکه توجه مان جلب شود در حال افزودن خطر عواقب سلامتی برای خودمان هستیم.

به گفته این پژوهشگران حتی در افرادی که هیچ شاهدی از بیماری ریوی یا سابقه سیگار کشیدن نداشتند هنوز همبستگی میان آلودگی هوا و خطر ترومبوآمبولیسم وریدی مشاهده می شد.

یافته های این بررسی در نشریه انجمن متخصصان خون آمریکا Blood Journal منتشر شده است.