زایلیتول، یک «الکل قند» (نوعی الکل تهیه شده از قند) است که به مقدار کم در میوه‌ها و سبزیجات وجود دارد و بدن انسان نیز آن را تولید می‌کند. زایلیتول ظاهر و طعمی مشابه شکر دارد اما کالری‌ِ آن ۴۰ درصد کمتر از آن است.
کارشناسان در آمریکا می گویند این ماده در غلظتی بسیار بالاتر از آنچه در طبیعت موجود است در آدامس‌های بدون شکر، آب‌نبات، خمیردندان و کمپوت‌ها استفاده می‌شود. با افزایش نگرانی در مورد افزایش نرخ چاقی، مصرف جایگزین‌های شکر طی دهه‌های گذشته به‌شکل قابل توجهی افزایش یافته است.
دکتر «استنلی هازن»، رییس بخش قلب و عروق و متابولیک در مرکز تحقیقاتی «لرنر» کلینیک کلیولند، می‌گوید: ما این مواد را وارد هرم غذایی‌مان کرده‌ایم و افرادی که آن را مصرف می‌کنند، مانند افراد مبتلا به دیابت، دقیقا همان کسانی هستند که در معرض خطر حمله قلبی و سکته قلبی قرار می‌گیرند.
به گزارش ان‌بی‌سی، با این حال بسیاری از حمله‌های قلبی و سکته‌های مغزی برای کسانی رخ می‌دهد که عوامل زمینه‌ای مانند دیابت، فشار خون بالا یا سطح بالای کلسترول ندارند. این تیم تحقیقاتی مطالعه بر الکل قند موجود در بدن انسان را آغاز کردند تا ببینند که آیا این ترکیبات خطر ناراحتی‌های قلبی عروقی در افراد را پیش‌بینی می‌کند یا خیر؟
در این پژوهش، متخصصان سطح زایلیتول طبیعی خون در بیش از ۳۰۰۰ شرکت‌کننده را هنگامی که ناشتا بودند، اندازه‌گیری کردند. آنها دریافتند کسانی که سطح زایلیتولشان در یک چهارم یا ۲۵ درصد بالایی گروه مطالعه بود در مقایسه با افرادی که سطح زایلیتولشان در یک‌چهارم پایینی قرار داشت، دو برابر بیشتر با خطر حمله قلبی، سکته مغزی یا مرگ طی سه سال آینده مواجه بودند.
به گزارش ایندیپندنت، متخصصان برای پی‌بردن به سازوکار زایلیتول، آن را روی موش‌ها آزمایش کردند. آنها با افزودن این ماده به خون و پلاسما در آزمایشگاه به ۱۰ داوطلب سالم نوشیدنی حاوی زایلیتول دادند. به گفته هازن، زایلیتول در تمامی موارد پلاک‌های خونی را که عامل کنترل لختگی خون هستند، فعال کرده است. لخته شدن خون عامل اصلی حمله قلبی و سکته مغزی است.
هازن برای کاهش الکل قند خون توصیه می‌کند از مصرف زایلیتول و سایر الکل‌های قند که نامشان به «ایتول» (itol) ختم می‌شود، خودداری کنیم و به جای آن از مقادیر کم شکر، عسل یا میوه برای افزودن طعم شیرین به غذا استفاده کنیم.
