علیرضا شهرداری، فعال محیط زیست که مراقبت از پیروز یوزپلنگ ایرانی را بر عهده داشت، همزمان با نخستین سالگرد مرگ پیروز ویدئویی در حساب کاربری اینستاگرام خود منتشر کرده است، که از مروری بر آلبوم عکس‌های خود او با پیروز است و با قطعه‌ای موسیقی از علیرضا قربانی همراهی می‌شود.
علیرضا شهرداری در ذیل این ویدئو نوشت: یک سال گذشت اینکه بر من چه گذشت هنوز نتونستم با کلماتی که در فارسی داریم جمله‌ای براش بسازم که گویای حال واقعی من باشه.
در یک سال گذشته بیشتر تنهایی رو تجربه کردم که اگر برای امرار معاش نیازی نداشتم از خونه بیرون نمیومدم.
تلخ‌ترین تجربه زندگیم بود در بدترین بدترین بدترین شرایط.
بعد از بیست روز تنهایی مطلق به اجبار زدم بیرون و اولین برخورد را با راننده وانتی داشتم در اتوبان امام رضا که پیرمرد نگاهی کرد و گفت تروخدا بزن کنار میخوام دستات رو ببوسم و کمی رنگ به زندگیم پاشیده شد و در این مدت لطف و محبت بسیار زیاد شما عزیزان باعث شد سعی کنم ادامه بدم، سفر رفتم، پروژه حافظت میش‌مرغ، کلاس‌های حفاظتی و و و گاهی خوندم، گاهی میهمانی رفتم، گاهی گاهی خندیدم گاهی رقصیدم، اما ته دلم درست زمانی که مشغول رقص و سرخوشی بودم درد داشتم و در همان لحظه بغض گلوم رو می‌فشرد و من تلاش میکردم که قورتش بدم.
خلاصه اینکه من تلاشم رو کردم، اما حالم خوب نشد که نشد و این داستان مفصله.
چقدر دروغ شنیدم و چقدر تهمت و هنوز هم هستن بیمارانی که در تلاش برای تخریبن.
بگذریم یادمون باشه پیروز رسالتش که اطلاع رسانی در مورد حال خراب حیات وحش و انقراض یوزپلنگ بود رو به گوش تمام ایرانی‌های کل جهان رسوند.
یادتون باشه هنوز جاده مرگ که جان چندین یوز رو گرفت هست. یادتون باشه هنوز دام و دامدار و سگ گله در زیستگاه یوزپلنگ وجود داره.
همون دامدار‌هایی که سال گذشته آذر و توران را بی‌مادر کردن و اسارت شد سرنوشتشون، و از سرنوشت مادرشون هم هیچ خبری نشد.
بیش از بیست سال برای حفاظت یوزپلنگ هزینه شد و هر سال از سال قبل بدتر شد
دیگه یزد یوز نداره، دیگه کرمان یوز نداره، دیگه پارک ملی کویر یوز نداره و… همین تعداد انگشت شمار باقی مانده هم با مشکلات بیست سال قبل رو به رو هستن.
حرف آخر اگر چند ده یوزپلنگ در اسارت متولد بشن اهمیت زیست محیطیشون به انداره دو فرد یوز که در طبیعت وحش متولد بشن و به بقای یوز در طبیعت کمک کنن نیست.
حواسمون به زیستگاه باشه که اگر بود کوشکی از زیستگاه دزدیده نمیشد، که اگر بود دلبر از زیستگاه دزدیده نمیشد، که اگر بود ایران از زیستگاه قاچاق نمیشد، که اگر بود آذر و توران قربانی نمیشدن که اگر بود شتر و دام و دامدار و سگش توی دل تنها زیستگاه باقی مانده در خطر‌ترین گربه سان بزرگ جثه جهان جولان نمیدادن و جاده و یوز‌هایی که کشته و قاچاق شدن و خبر دار نشدیم.
