معرفی وکیل جهت مطالعه پرونده حسب ماده 190 قانون آیین دادرسی کیفری 1392
در فرض تفهیم اتهام به متهم و صدور قرار تأمین که یا منجر به بازداشت متهم شده یا متهم با صدور قرار قبولی کفالت یا وثیقه آزاد شده است در صورتی که متهم اقدام به معرفی وکیل صرفاً با صدور اختیار مطالعه در پرونده نماید آیا مطالعه پرونده توسط وکیل حسب ماده 190 قانون آیین دادرسی کیفری 92 مجاز و بر اساس مقررات قانون می باشد یا خیر؟
نظر هیئت عالی
چنانچه عدم دسترسی بصورت قرار از سوی بازپرس پرونده صادر نشده باشد وکیل می تواند پرونده را مطالعه کند.
نظر اکثریت
حسب ماده 190 قانون آیین دادرسی کیفری 92 صراحتاً قید شده است متهم می تواند به همراه یک وکیل حاضر شود و با اطلاع از دلایل اتهام نسبت به دفاع از موکل اقدام نماید و در صورت تمایل وکیل فقط می توان وکالتنامه متهم را اخذ و ضم پرونده نمود.
نظر ابرازی
وکیل در هر مرحله ای می تواند پرونده را مطالعه کند ولی در صورتی که محتویات پرونده و شرایط آن به صورتی باشد که نباید متهم یا وکیل وی به آن دسترسی پیدا کند وکالت وکیل را اخذ و قرار عدم دسترسی به محتویات پرونده حسب ماده 191 قانون آیین دادرسی کیفری 92 بر روی آن صادر می نماییم.
حق داشتن وکیل برای متهم متواری
با توجه به ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری که بیان میدارد: متهم میتواند در مرحله تحقیقات مقدماتی یک نفر وکیل دادگستری همراه داشته باشد، در مواردی که متهم متواری است ولیکن وکیل معرفی میکند، آیا پذیرش وکالت ایشان ممکن است؟
نظر هیئت عالی
تفهیم اتهام به وکیل متهم در مرحله انجام تحقیقات مقدماتی معنی ندارد، هرچند که پذیرفتن وکیل وی برای سایر موارد منع قانونی ندارد. نتیجتاً همراهی وکیل به معنای حضور فیزیکی نیست و نظریه اکثریت در حد این استنتاج تایید میگردد.
نظر اکثریت
ماده فوق در مقام تصریح به حق برخورداری متهم از وکیل در مرحله تحقیقات مقدماتی است. بنابراین منظور از کلمات «همراه خود» در این ماده همراهی فیزیکی نیست، تا بتوان از آن لزوم حضور همزمان وکیل و متهم را استنباط نمود، بلکه مقصود همراهی و معاضدت حقوقی است لذا اگر متهم شخصا حضور نیافته و وکیل خود را معرفی نموده باشد بازپرس اتهام موکل را به وکیل تفهیم مینماید و چنانچه حضور شخص متهم را برای ادامه تحقیقات لازم بداند، میتواند با ابلاغ وقت حضور به وکیل بر ضرورت حضور خود او با تصریح به ضمانت اجرای جلب اصرار ورزد.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه در ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری بیان داشته: «همراه داشته باشد» این وصف دارای مفهوم مخالف است؛ لذا در صورت عدم وصف همراهی، وکالت وکیل پذیرفته نیست.