طول عمر ایمپلنت دندان چقدر است؟

عمر ایمپلنت دندان چقدر است؟

اگر از جای خالی دندان از دست رفته خود رنج می‌برید، احتمالاً می‌خواهید بدانید که کدام جایگزین دندان دائمی‌تر است؟ امروزه به لطف فناوری ایمپلنت دندان، دستیابی به راه حلی با دوام، طولانی و با ظاهر واقعی آسان است. ایمپلنت بهترین راه حل برای درمان طولانی مدت دندان‌های از دست رفته است. ایمپلنت دندان یک روش بسیار موثر برای جایگزینی دندان است.

برخلاف پروتز، ایمپلنت‌های دندانی مستقیماً روی استخوان فک شما ثابت می‌شوند و نیش قوی‌تر و توانایی خوردن غذاهای سفت را به شما می‌دهند. همچنین کاملا طبیعی به نظر می‌رسند. ایمپلنت دندان در تهران به‌عنوان نزدیک‌ترین گزینه به دندان واقعی، باز هم محدودیت‌هایی دارند که باید قبل از انجام این پروسه درباره آن بدانید. یکی از مهمترین سوالات درباره ایمپلنت، طول عمر و ماندگاری آن است. در این مقاله با ایمپلنت و طول عمر ایمپلنت دندان آشنا می‌شویم. تا انتها همراه ما باشید.

آیا ایمپلنت دندان دائمی‌است؟

ایمپلنت‌های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که جایگزینی دائمی‌برای دندان‌های از دست رفته باشند. با این حال، چند بیماری یا عوارض وجود دارد که می‌تواند منجر به کاهش طول عمر ایمپلنت شود. دانستن اجزای ایمپلنت به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید که چرا طول عمر آن با توجه به مراقبت‌های مختلف در افراد متفاوت است؟

ایمپلنت از چه اجزایی تشکیل شده است؟

ایمپلنت دندان سه بخش دارد:

• یک پایه تیتانیومی‌که مانند ریشه طبیعی دندان قوی در فک تعبیه شده است.
• تکیه گاه یا اباتمنت، قسمتی از پایه که از بالای خط لثه بیرون زده است تا قسمت بالایی بتواند به آن متصل شود.
• یک دندان مصنوعی که به صورت سفارشی ساخته می‌شود و آن را به اباتمنت متصل میکنند. این دندان ظاهر طبیعی داشته و به راحتی تمیز می‌شود.

از آنجایی که پایه تیتانیوم برای ترکیب شدن با استخوان فک از طریق فرآیندی به نام osseointegration طراحی شده است، این باعث می‌شود که به یک راه حل دائمی‌تبدیل شود. اما طول عمر واقعی ایمپلنت دندان کمی‌پیچیده تر است و می‌تواند بر اساس سلامت دهان و دندان هر فرد و شرایط ثانویه متفاوت باشد.

همه ایمپلنت‌ها برای همیشه دوام می‌آورند؟

ایمپلنت‌ها دائمی‌ترین گزینه ترمیم دندان برای پر کردن مکان‌هایی هستند که دندان‌ها از بین رفته اند. با این حال طول عمر واقعی ایمپلنت بسته به سلامتی شما متفاوت است. برخی از بیمارانی که ایمپلنت‌های دندانی انجام می‌دهند می‌توانند انتظار داشته باشند که این ایمپلنت تا پایان عمر باقی بماند. اما برخی دیگر مانند هر نوع ترمیم دندان دیگری باید برای ترمیم و جایگزینی با گذشت زمان آماده شوند.

به طور کلی، پایه تیتانیوم و اباتمنت اغلب ماندگاری طولانی و مادام العمری دارند. اما گاهی تاج روی آن ممکن است بشکند، نیاز به ترمیم داشته باشد یا در نهایت تعویض شوند. اگر مشکلی در پست وجود داشته باشد، احتمالاً در ابتدا اتفاق می‌افتد و می‌توان آن را با جراحی یا درمان‌های بیشتر دهان برای تحریک استخوان‌سازی برطرف کرد.

هنگامی‌که پست یا پایه به بافت فک متصل می‌شود، معمولاً یک اتصال دائمی‌است. فقط تصادفات و تروما می‌تواند باعث جدا شدن آن شود. تا زمانی که از ایمپلنت مراقبت می‌کنید، فقط باید در صورت آسیب جزئی، تاج بالای آن ترمیم یا تعویض شود. روکش‌ها، رایج ترین ترمیم در روی اباتمنت هستند که معمولاً هر ۱۵ تا ۲۰ سال یکبار باید تعویض شوند.

گزینه‌های دیگر برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، مانند پروتزهای جزئی و بریج، طول عمر ۳ سال تا ۱۰ سال دارند. ایمپلنت‌های دندانی حتی برای بیمارانی که در نهایت مجبور به تعویض بخشی از ایمپلنت هستند، از همه روش‌ها بیشتر دوام خواهند آورد.

ممکن است در هر روش دندانپزشکی، از جمله ایمپلنت دندان، شکست وجود داشته باشد. با این حال، اکثر عوارض در چند هفته اول پس از نصب اولیه رخ می‌دهد. زمانی که این دوره اولیه ادغام استخوانی به سلامت سپری شود، میزان موفقیت به ۹۸ درصد می‌رسد. حتی با در نظر گرفتن میزان عدم بقای اولیه، میزان موفقیت کلی برای ایمپلنت‌های دندانی از ۹۳٪ تا ۹۸٪ متغیر است.

در حالی که اکثر بیمارانی که ایمپلنت دندانی را انتخاب می‌کنند برای یک عمر بدون هیچ عارضه‌ای از آن لذت می‌برند، اما هر ایمپلنتی نمی‌تواند برای همیشه دوام بیاورد. بهترین دکتر را انتخاب کنید تا با مهارت برای شما ایمپلنت را انجام دهند و از همه مهمتر بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.

چه چیزی باعث شکست ایمپلنت می‌شود؟

چند عامل وجود دارد که احتمال شکست ایمپلنت دندان را افزایش می‌دهد. این عوامل عبارتند از:

• از بین رفتن بافت استخوانی در فک، زمانی اتفاق می‌افتد که یک دندان برای مدت طولانی از بین رفته و بافت فک به طور طبیعی به عقب کشیده شود.
• عدم رعایت مراقبت‌های معمول از دندان مانند مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن روزانه پس از کاشت ایمپلنت منجر به شکست ایمپلنت می‌شود.
• دندان قروچه را می‌توان با محافظ‌های شب که به دقت تعبیه شده کاهش داد تا از آسیب به ایمپلنت جلوگیری شود.
• سیگار کشیدن و حتی استفاده از سیگار‌های الکتریکی باعث شکست در ایمپلنت می‌شود.
• بسیاری از داروهای رایج مانند رقیق کننده‌های خون یا سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی در عدم موفقیت ایمپلنت تاثیر دارد.
• شرایط پزشکی زمینه ای مانند دیابت، بیماری قلبی، پوکی استخوان یا ضعف سیستم ایمنی در عدم موفقیت تاثیر می‌گذارد.

آیا کاشت دندان درد دارد؟

کاشت دندان معمولاً تحت بی‌ حسی موضعی انجام می‌شود بنابراین هیچ دردی در حین عمل احساس نمی‌کنید.

پس از برطرف شدن تاثیر ماده بی ‌حسی، درد و ناراحتی شروع می‌شود که شدت آن در هر فردی متفاوت است. به طور کلی بیشتر افراد درد آن را شبیه درد پس از کشیدن دندان، گزارش می‌کنند.

برای کنترل درد می‌توانید از کمپرس یخ بر روی پوست ناحیه عمل جراحی بلافاصله پس از کاشت استفاده کنید تا تورم و درد کاهش پیدا کند. دقت داشته باشید هرگز نباید قطعات یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار دهید بلکه آن را داخل دستمال بپیچید.

معمولا با استفاده از مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانید درد را برطرف کنید. در صورتی که عمل جراحی کاشت، تهاجمی‌تر باشد ممکن است نیاز به مسکن های نسخه ‌ای وجود داشته باشد و همچنین احتمالاً طول دوره بهبودی طولانی‌تر خواهد بود.

علاوه بر مسکن ممکن است آنتی ‌بیوتیک و دهان‌شویه تجویز شود تا التیام بافت‌ها تسریع شده و از عفونت جلوگیری شود.

برای کاشت دندان چه کارهایی انجام می‌شود؟

ابتدا با دندانپزشک مشاوره خواهید داشت تا وضعیت شما کامل بررسی شود. دندان‌پزشک وضعیت دهان شما را با دقت معاینه می‌کند و محل کاشت را بررسی می‌نماید.

عکس پرتوی ایکس که ممکن است عکس دندان معمولی، عکس پرتوی ایکس پانورامیک و یا سی ‌تی‌ اسکن باشد از دهان گرفته می‌شود.

در این مرحله تراکم و حجم استخوان فک ارزیابی می‌شود تا مشخص شود آیا شرایط لازم برای کاشت دندان را دارید یا باید قبل از آن پیوند استخوان انجام دهید.

پس از این که مشخص شد در محل مورد نظر می‌توانید دندان بکارید، برنامه ‌ریزی درمانی انجام می‌شود.

عملهای جراحی پیش از کاشت دندان چیست ؟

معمولاً این عمل تحت بی‌ حسی موضعی انجام می‌شود. در صورتی که دندان آسیب دیده که قرار است جایگزین شود، هنوز در دهان باشد ابتدا باید کشیده شود. در بسیاری از موارد در محل کاشت دندان، هنوز دندان صدمه دیده وجود دارد. برای آماده کردن محل کاشت، باید دندان کشیده شود و در صورت عفونت لثه، باید ابتدا عفونت درمان شود. گاهی اوقات برای این که قاعده محکمی برای پشتیبانی ایمپلنت ایجاد شود، پیوند استخوان آلوئولار انجام می‌شود.

در این صورت باید دو تا شش ماه صبر کنید تا استخوان جوش خورده و التیام یابد. در مواردی که در مرحله کاشت ، دندانی وجود ندارد و مدت‌هاست دندان کشیده شده و استخوان فک تحلیل رفته است، نوع متفاوتی از پیوند استخوان انجام می‌شود که به آن پیوند استخوان آنلی گفته می‌شود.

در این روش که پیچیده‌ تر است معمولاً شش ماه یا حتی بیشتر باید صبر کنید تا استخوان التیام یابد. در برخی موارد در صورتی که استخوان فک شرایط لازم برای کاشت دندان را داشته باشد و نیازی به پیوند استخوان نباشد، بلافاصله پس از کشیدن دندان می‌توان آن را جایگذاری کرد. به این روش کاشت دندان بلافاصله پس از کشیدن دندان یا ایمپلنت فوری گفته می‌شود.

در شرایطی که کاشت دندان در فک بالا در ناحیه عقب دهان کاشته می‌شود، گاهی اوقات مقدار استخوان موجود برای کاشت محدود است و ممکن است فیکسچر ایمپلنت از استخوان گذشته و وارد حفره ‌های سینوسی بالای آن شود.

در چنین شرایطی عمل بزرگ کردن سینوس یا لیفت سینوس انجام می‌شود که در طی آن کف سینوس بالا کشیده می‌شود و مواد پیوند استخوان به استخوان کف سینوس اضافه می‌شود تا ارتفاع آن بیشتر شود.

به این ترتیب استخوان بیشتری برای پشتیبانی از کاشت دندان فراهم می‌شود. اکنون این محل آماده کاشت دندان است.